Opis
Światopodgląd to druga płyta Roberta Kasprzyckiego. Ukazała się 9 lat po tej pierwszej, najsłynniejszej. Ten czas był potrzebny na granie koncertów, spotkania ze słuchaczami, dojrzewanie i krystalizowanie stylu.
Kompozycje na „Światopodglądzie” są utrzymane w odmiennym klimacie, są ciemniejsze, dojrzalsze, ostrzej zagrane. Tematyka utworów w większym stopniu traktuje o samotności, o poszukiwaniu uczuć, o zagubieniu współczesnego człowieka w chaosie znaczeń i kosmosie ludzkich powiązań. Wielbiciele artysty wiedzą, że:
„W wydaniu lirycznym Kasprzycki to wrażliwy poeta o zacięciu metafizycznym. W jego tekstach widać, że umie czytać wiersze i między wierszami. Że potrafi pisać. Lekko i na temat. Gęsto i ciemno. Jednak żeby złamać ów banalny obrazek, na styl Kasprzyckiego składają się: nieczułostkowa wrażliwość, autoironia, sarkastyczny ogląd świata oraz wisielcze poczucie humoru.”
Cytując jedną z recenzji tej płyty „…są jakieś pięknie pozaginane harmonie, inteligentne pęknięcia rytmiczne, a aranżacje z podwójnym ambientowym dnem” trzeba przyznać, że nie da się jej docenić po jednokrotnym przesłuchaniu i z każdym kolejnym odkrywamy coś nowego. Poza ewidentnymi hitami jak „Światopodgląd”, „Prorok nieśmiałych”, „Naprawdę kocham deszcz” warto zwrócić uwagę na „Kay i Gerda (Chłód)”
W nagraniach udział wzięli:
Robert Kasprzycki – głos, gitary
Paweł Hebda – gitary, sample
Tomasz Hernik – puzon, akordeon, smyki, sample, klawisze
Maksymilian Szelęgiewicz – bass
Adam Zadora – perkusja
Spis utworów
1. Światopodgląd
2. Vis a vis
3. Prorok nieśmiałych
4. Kay i Gerda (Chłód)
5. Z ruchu moich ust
6. Jestem śniegiem
7. Oko opaczności
8. Dbaj o czystość
9. Naprawdę kocham deszcz
10. Winda 7
11. Sen o nim
12. Zimowa baśń
13. Oda do garnuszka