Opis
Pierwsza płyta kompaktowa Nataszy, dokumentująca jej twórczość zarejestrowaną zarówno współcześnie jak i pochodzącą sprzed jej wyjazdu do Francji. Szerszej publiczności zaczęła być znana po tym jak otrzymała wszystkie możliwe nagrody na VIII-m Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w 1971 roku. Przez kilka następnych lat pojawiała się często w “Piwnicy pod Baranami” – zapraszana przez Piotra Skrzyneckiego. Brała udział w Pierwszym Festiwalu Piosenki Zakazanej w Gdańsku. Ona pierwsza śpiewała wiersze Zbigniewa Herberta (za jego osobistą zgodą) takie, jak : “Do Marka Aurelego”, “Późnojesienny wiersz Pana Cogito” czy “Prośba”. Ta ostatnia piosenka zresztą stała się “hymnem studentów’68”. Zdecydowała, że będzie także reżyserem. Zdała do Łódzkiej Filmówki, którą ukończyła jako reżyser w 1981 roku. Stan wojenny zastał ją we Francji. Przez pewien czas miała stałe wieczory w Piwnicy Artystycznej w Paryżu (koło pl. Bastylii) – “Nasza Wiosna”, które nazywały się “Dortoir de David” czyli – “Sypialnia Davida”. Przychodziła na nie mieszana publiczność paryska i goście z innych krajów. Odbyła kilka tournees po Francji, Europie (Anglia, Niemcy, Szwajcaria,) i po USA oraz Kanadzie, reprezentowała kulturę polską podczas Tygodnia Kultury Polskiej w Montrealu.Od 2001 roku znowu przebywa w Polsce. Odnalazła się z muzykami, z którymi grała przed wyjazdem do Francji. Zarejestrowała z nimi nowe nagrania.
